Ja eindelijk in Roemenie

Oké natte doek over mijn gezicht, haren gekamd, plekje gezocht voor het ontbijt en weer op pad naar de volgende camping in Roemenië.
In Roemenië aangekomen, ben je nog geen half uur in het land, wordt je aan gehouden door de politie. Was zo’n dorpsagent, je weet wel zoals in Swiebertje alleen wat jonger. Hij vraagt om mijn papieren, zegt dat ik moet blijven zitten en loopt naar zijn auto. Na tien minuten komt hij terug en vraagt waarom ik hem mijn paspoort niet hebt gegeven, ik zeg omdat je er niet om gevraagd heb. Ik moest niet brutaal worden. Natuurlijk kreeg ik het met die hitte benauwd en ging ik tussen de camper en de Panda instaan. Komt hij vragen waarom ik niet blijf zitten als dat gezegd wordt. Leg hem uit wat het probleem s, vraagt hij of hij een ambulance met laten komen. Ik leg hem uit wat mijn problemen zijn en dat dat niet nodig is. Komt hij na 5 minuten weer terug en zegt de reden waarom ik u aangehouden heb is dat “in de Europese regelgeving staat dat u met gedimd grootlicht moet rijden` en u rijdt met stadslicht. Ik zeg sorry ben vergeten de knop oom te draaien en draai hem meteen oom. Nee zegt hij zo werkt dat niet, ik krijg een bekeuring van 70 Lei (ongeveer 11,75 euro).
Ik zeg tegen hem dat je daarvoor in Nederland een waarschuwng krijgt en dat is het. Ik vertel hem dat ik pas een half uur in zijn land ben en dat als alle mensen zo vriendelijk zijn als hij, ik direct omdraai en het land ga verlaten. Natuurlijk was ik toen weer brutaal en mest uitkijken anders kreeg ik nog een boete. Na vijf minuten kreeg ik mijn papieren weer terug, moest betalen en ook een procesverbaal ondertekenen. Ten kreeg ik meteen te horen dat k twee strafpunten voor mijn rijbewijs had voor de duur van 6 maanden an dat bij punten het rijbewijs wordt ingenomen. Nou vraag ik je toch voor het gedimd grootlicht vergeten. Je zou dat jochie haast een draai om zijn oren geven en zachtjes in de greppel naast de weg leggen.

Maar goed verder met de leuke dingen. Rijdend door Roemenië, rijdt je op een tweebaans snelweg die door alle dorpjes voert. Je rijdt het ene dorpje uit en meteen het volgende in en in de dorpjes mag je niet harder dan 50 km. Geeft niks hoor want het is een ontzettend mooi land, jammer dat het heel armoedig is. Maar toch ondanks de krotten van huizen zetten ze toch bloemetjes buiten in de vensterbank en vegen ze hun straatjes. In elk dorp loopt voor de huizen langs een brede greppel en vanaf de dakgoten gaan de pijpen niet zoals bij ons de grond in maar steken ze schuin naar voren tot boven de greppel. Je krijgt het idee dat de mensen niet werken want ze zitten allemaal bij elkaar voor de huizen te kwekken. Buiten de huizen een de voorkant loopt ongeveer 50 cm van de grond een buis, volgens mij een gasleiding want er zit een aftakking naar ieder huis. Deze buis wordt gebruikt als zitje om te kwekken. Veel van het transport wordt nog met paard en wagen gedaan. Sommige vrouwen en kinderen lopen in klederdracht zodat je zou denken dat je in een zigeunerkamp was aangeland. Ik ben doorgereden naar Turda omdat daar volgens de cd en boeken een camping zou zijn, nou nee hoor nooit van gehoord ook (gaat goed hè). Buiten het dorp was een hotel met een groot parkeerterrein dus daar maar weer halt gehouden. Er stonden ook wat vrachtwagens de natuurlijk midden in de nacht moesten vertrekken, dus weer een slechte nacht. Link begon ook al te mopperen.

Op weg naar Roemenie eerst door Hongarije

Tussen de middag nog even wat gegeten en gedronken in Slowakije. Ik daarvoor naar een bank om geld te halen, bleek dat je daar gewoon ik euro’s kan betalen. Ik bij de automaat 150 euro op willen nemen, komt er geen geld uit. Ondanks dat het scherm in het engels is staan er toch wat koeterwaalse dingen op het scherm en denk ik dat ik het overnieuw moet doen. Ja hoor geen geld. Ik naar binnen en zegt die man van de bank dat ik het maar bij de volgende bank moest proberen. Achteraf bleek, toen ik mijn bankgegevens via internet nakeek, dat er 3 keer 150 euro is afgeschreven, 2 keer bij de bank de niks gaf en 1 keer waar k wel wat kreeg. Dus zal ik als ik terug ben moeten proberen om mijn geld terug te krijgen bij de ABN. Rot Slowaken.

Maar goed, toch maar doorgereden want dat weet je op dat moment nog niet. In Hongarije aangekomen naar een camping gezocht. Nu dat waren drie campings waar ik wegens de ongure types niet wilde staan. Dan maar doorgereden naar de camping waar ik op de heenweg ook al had gestaan, maar ja het is nu drukker dus de was vol. Dan maar weer een plekje gezocht om langs de weg te slapen. Ik op een parkeerterrein van een supermarkt, maar ja we denkt er nou aan dat de supermarkten in die landen al om 06.00 uur open gaan. Ik werd dus vriendelijk verzocht om weg te gaan. Ik ga dus nooit meer naar de Aldi dat snap je natuurlijk wel.

Op weg naar Roemenie eerst door Slowakije

Na problemen met het wegrijden, want ik slipte natuurlijk in het zachte gras en nadat een hele ploeg van één of andere Poolse scouting de combinatie heen en weer hadden geduwd, weer uit Sandomierz vertrokken. En ja hoor bij het wegrijden vergeten de kastjes te controleren, waardoor er een kastje openging en natuurlijk precies het kastje met de eieren, wat een bende. Bij Slowakije een tijdje aan de grens gestaan. Polen mocht je zo uit en bij de grenspost van Slowakije was een baan voor EU passanten, maar zo makkelijk ging dat niet want ze wilden toch alles zien, zoals het boven bed en de badkamer oom vast te stellen dat ik echt alleen was.
In Slowakije naar een camping gezocht, maar deze was niet te vinden. Ik ben wel 10 keer heen en weer gereden en gevraagd in mijn beste Slowaaks, maar nee hoor. Toen maar naar een stadje, Michalovce gereden en naar een geschikt plekje gezocht om de combinatie gewoon langs de kant te zetten zonder met de politie problemen te krijgen. Stom natuurlijk niet opgelet, maar het was een doorgaande weg en ik werd gek van het vrachtverkeer dat langs denderde de hele nacht. Geen oog dicht gedaan dus. s’morgens maar weer vroeg opgestaan, natte doek over mijn gezicht, haren gekamd en een rustiger plekje gezocht om te ontbijten en Link uit te laten. Verder geen spannende dingen want ik ben door Slowakije en Hongarije op weg naar Roemenië en deze landen heb ik al gehad.

Dat was een lange rit

Zo vrienden, eergister en gister aan één stuk vanuit Estland via een overnachting in Litouwen door gereden naar Polen. Dat was ruim 900 kilometer. Vandaag in Polen weer oop de zelfde camping als op de heenweg Sandomierz. De campingbaas kende me nog. Vandaag lekker helemaal niks gedaan want ik moest uitrusten. Ik heb toch al het gevoel dat ik steeds meer een beetje moe begin te worden, maar zolang het gaat zo als het nu gaat, dan gaat het wel. Zo dat waten een boel gaten.

Ik had via de reacties begrepen dat jullie niet mijn ondertitelling van de foto's konden lezen en daarin had ik juist steeds een verhaaltje per foto van gemaakt als uitleg. Nou dat was dan een mooie hobby voor vandaag want ik heb ALLE foto's van een beschrijving voorzien. Dus wie nog interesse heeft. veel plezier.

Morgen ga ik weer vertrekken en proobeer zover mogelijk richting Roemenie te komen, dus dat horen jullie dan morgen waarschijnlijk wel weer. Ik mag trouwens een uurtje langer slapen want Polen heeft geen tijdsverschil met Nederland.

Tot morgen allemaal

Nog te goed uit Litouwen

Bij het uitrijden van Litouwen, naar het oorlogsmuseum geweest van de Sovjet Unie.
Heb wel wat foto’s gemaakt, maar niet van alles want het stond alleen maar vol met beelden en ik wilde deze dictatuur niet verheerlijken want dat doen ze zelf wel.
Ik had mij laten vertellen dat er ook een replica zou zijn van een gedeelte van een concentratiekamp, waar je , nu dan tegen betaling de mensen van voorheen kregen het gratis, het zelfde eten kon eten als de mensen die in het kamp zaten.
Nou ik ben het hele terrein rond geweest, maar ik heb het niet kunnen vinden. Wel jammer want ik had er met eten rekening mee gehouden.

Aan één stuk doorgereden naar de camping in Sandomierz, waar ik op de heenweg ook al had gestaan, de man kende mij nog. Dagje blijven staan en helemaal niks gedaan, een beetje moe te woorden van al die lange afstanden.

2e rondje Litouwen

Zo vrienden en vriendinnen,

De camping waar ik nu op sta, wordt beheerd door heel aardige mensen. De vrouw spreek net zo vloeibaar engels als ik en de man is Nederlander dus spreekt Nederlands.
Ik heb wat volders gekregen en ben vandaag naar een aantal van deze dingen geweest, ik moet zeggen dat was best wel leuk.

Onderweg en op de plaatsen waar ik naar toe was heb ik wat foto’s gemaakt. Bij de omschrijving van de foto’s kan ik het niet nalaten om wat melig te zijn, maar het gaat er natuurlijk om wat er op staat.

Er zit ook één foto bij van een vloer van een huis met een schoorsteen. Van deze vloeren met schoorstenen staan er tientallen en ze zijn met de bouw begonnen aan het einde van de Sovjettijd. Nu blijkt het wel heel krap te zijn geweest, want toen de russen het land loslieten is het bij het bouwen van de vloeren gebleven want er was tot op heden geen geld meer om het af te maken .

Mijn gas was trouwens op, maar dat vullen ze hier bij de benzinepomp gewoon in je eigen fles bij.

Mijn eerdere plan was om hier nog een dagje te blijven, maar de regen begint mij in te halen dus vlucht k maar verder naar beneden. Voordat ik Litouwen ga verlaten ga ik eerst nog even naar het Zuiderzeemuseum van Litouwen, waar men hier i.p.v. oude huisjes allemaal beelden en andere zaken uit de Sovjettijd bijeen gebracht heeft. Lijkt me wel interessant om even naar te kijken.
Afhankelijk van de tijd, blijf ik dan of nog vlak voor de grens slapen in Litouwen of ik rij Polen binnen en ga daar overnachten.

Gister ben ik trouwens in Letland geflitst, het sterft van de flitspalen in deze landen, zeker om het begrotingstekort te dichten. Het zijn er meer dan dat er stoplichten staan, ik heb aldoor opgelet en niet te hard gereden en heb er een bij het binnenrijden van een stadje over het hoofd gezien. Afwachten of ze mij gaan achtervolgen.

Beetje saai, voor jullie denk ik maar ik doe mijn best om spannende dingen ter beleven. Het blijft natuurlijk toch lastig om alles te beschrijven wat je ziet.

Zo veel plezier met de foto’s en tot morgen maar weer Trusten.

Een sprongetje

Nou effe kort dan want ik ben een beetje moe.

Vandaag een lange rit gemaakt en over Letland heen gesprongen en weer terug aangeland in Litouwen. Camper staat op een idilische camperplaats De man spreek Nederlands en de vrouw Engels. Na het neerzetten van de camper direct naar het volgende dorp gereden. Biij de supermarkt geprobeerd, nee het was niet de Hema, een onsje gesneden boterhamworst te krijgen. Maar dat mens verstond geen Nederlands en ook geen Engels. Ze wees een stuk van ongeveer 15 cm dik aan en vroeg in haar taal oof ik zoveel wilde hebben. Ik met gebaren proberen duidelijk te maken dat ik het in dunne plakjes gesneden wilde hebben. Ze bleef maar een stuk van de zelfde dikte aanwiijzen, dus zei ik laat dan maar en ben weggegaan. Voorige keer had ik ook al zoiets en toen heeft die vrouw uiiteindelijk 6 plakken ham van 4 mm dik gesneden. Nou ja ik doe toch meestal twee plakjes op 1 boterham, dus dat ging dan nog wel maar 15 cm kriijg ik toch echt niet in mjn mond. Zo vroeg naar bed en alvast achter mjn oogleden proberen uit te dokteren wat ik morgen ga doen. Welterusten en ja ik heb een lekkere pizza gegeten (zie foto)

Een melige en regenachtige dag in Estland

Vandaag was het “weer” bar en boos, ik denk dat het in Nederland beter was. Het stortte vanmorgen van de regen, of moet ik plenzen zeggen.
Na het ontbijt ben ik gaan rijden richting de kust onder Finland ongeveer 137 km en pas bij de laatste 14 km werd het een beetje droger en zag ik een stukje blauwe lucht van 5 vierkante meter.

Nou ja van dit weer wordt je niet vrolijk dus ben ik maar lekker melig gaan doen en dat zullen jullie aan de foto’s wel zien. Ik heb trouwens geen foto gemaakt van de windmolen ruïne want dit hele land is één ruïne dus zou ik wel aan de gang kunnen blijven.

Zoals jullie weten heb ik wel iets met begraafplaatsen in het buitenland, zo ben ik dus ook in Letland op een begraafplaats geweest. Het leek wel een volkstuinen complex en het ontbrak er nog maar aan dat ik geen kroppen sla ben tegengekomen. Ten eerste waren er wel tig duizend graven en waren honderden mensen met harken, schoffels en scheppen aan de gang.

Met zoveel publiek vond ik het niet gepast om foto’s te maken. Het waren allemaal dubbele graven voor de man en de vrouw samen. Als de man of de vrouw nog niet was overleden dan was hun naam en geboortedatum alvast in de steen gegraveerd want dan is het minder werk om het af te maken op het moment dat. Wel triest natuurlijk als je net gescheiden bent want dan kom je toch nog bij elkaar te liggen.
De overgebleven partner houdt dan het graf aan de kant waar de overledene ligt netjes met bloemetjes en zo en legt de grintjes recht en haalt het onkruid van die kant van het graf weg. De andere kant van het graf ligt er geheel onverzorgd en vol met onkruid bij, je gaat toch niet je eigen graf schoffelen. Nu ja k weet net of jullie dit leuk vinden, maar ik heb wel genoten.

Morgen gaan we weer naar het warme deel van Europa, waar precies naar toe weet ik nog niet maar dat horen jullie, mits ik internet heb, dan morgen wel. Voor nu de groetjes en welterusten Doei.

Oh ja dat was ik nog vergeten, maar ik heb een vraagje op Fasebook gezet en voor diegene die het nog niet wisten, het videootje van de weg in Oekraïne staat er ook op gewoon bij “Nico Leijen”

Het plaatsje Narva (zie kaart) is de grensovergang naar Rusland