Daar was ik gelukkig weer, eerst maar weer even een beetje inlopen:

Bij de grensoovergang tussen Hongarije en Oekraine moest ik 6 posten passeren en bij elke post kreeg iik telkens een niieuw briefje, je kent ze wel diie viierkante notitie blaadjes. Biij elke post moest iik het blaadje inleveren en kreeg meteen weer een nieuwe met een stempel er op. Bij elke post werd ook niet geloofd dat ik alleen ben. Zo van, ik citeer: hij is alleen, dat kan niet dat truukje kennen we nog uit de Sovjettijd, hup toilet open.

Bij de laatste post waar ik door moest, hadden ze de wachtende auto's waarschijnlijk zo lang in de zon laten wachten dat er een spoor van ongeveer 50 cm diep was ontstaan, je kent dat wel van een landweggetje waar ze telkens met een tractor overheen rijden met een bult in het midden in de lengterichting . Dus met veel geschuur er door (want de trekhaak zit te laag.

Na een poosje gereden te hebben, dacht ik weet je ik ga geld pinnen want je weet maar nooit. Nou daar begon de elende. Ik van de snelweg af een dorp in, kuilen in de weg van tussen de 20 en 60 cm diep. Er stond een auto met z'n wiel in een kuil en z'n bumper op de grond, dan kom je niet meer weg toch?

Na veel vragen een geldautomaat gevonden, nou ja vragen, het enige dat ze verstonden was het woordje bank. Ik weer terug en wat blijkt ik kan de snelweg niet meer op want er is geen oprit gemaakt, dus blijf ik de weg volgen. Een complete hel kuilen, greppels en geen asfalt maar fijn geslagen rotsstukken en bij elke bocht maar denken nu zal het wel over ziijn, maar nee hoor na 15 kilometer liep de weg dood op een bungalowpark. Dit is echt niet verzonnen hoor, ik heb er foto's en een stukje video van gemaakt die ik toe zal voegen. Op de foto's zul je ook zien dat ik nergens kon keren dus ik moest wel doorrijden.

Op het bungalowpark was iemand zo vriendelijk om die 16 kiloometer voooor mij uit terug te rijden en mij een sluipweggetje te wijzen zodat ik weer op de snelweg kon komen Thanks.

In stortende regen in stad waar de camping zou moeten zijn aangekomen, je raad het al camping niet te vinden. Wel bord camping 18 km verderop, was enigste bord en camping niet te vinden. 18 km terug. Terug in het dorp ben iik een zijweg ingeslagen die leek naar het dorp/stad te gaan. Had ik dat maar nooit gedaan, complete hel. Rotsblokken met geulen er tussen van 20cm vol met water. Halverwege gestopt en ter plekke geslapen op een helling met mijn bene 20 cm hoger dan mijn hoofd. Wel goed voor de bloedsomloop, krijgt die ene kransslagader ook meteen weer wat rust. Moorgen maar kijken waar we in het donker terrecht zijn gekomen. Welterusten